Warm, weifelende wind en wandeletappe

Zoals verwacht, een lawaaierige nacht, dus wat later opgestaan. Buiten de deur hebben we ontbeten, in de hostal zelf kon het niet. Toen we van het ontbijt terug kwamen, gingen Dick en Piet net vertrekken. Dus wederom afscheid genomen. Daarna de kathedraal bezocht en een beetje zoekend Pamplona uit. Bijna Pamplona uit, hebben we toch maar koffie met gebak (traditie op zondag) genomen. Op weg naar Puente la Reina of naar Estella, waar we wilde stoppen omdat er een slag(je)in Peters zijn wiel zat en omdat er daar fietsenmakers zijn.
Langs een mooi landschap, wat groener dan voor Pamplona, maar nog steeds glooiend en langs prachtige plaatsen, meestal boven op een heuvel gebouwd. De namen zijn dan ook even prachtig: Subiza, Olaz, Eneriz, Ste Maria de Eunate (met een prachtige kapel), Puente la Reina, Ciraqui, Villatuerta ( de namen Hilversum of Bussum vallen daarbij maar in het niet).
In het begin hadden we nog te maken met een krachtige wind, daarna nam hij weer af, om aan het eind weer een beetje toe te nemen, weifelend dus.
Maar de temperatuur was er ook naar, vrij snel zaten we op de 28-30 graden, bij een klim na Puente la Reina liep de temperatuur op tot 41 graden. Echt warm (bloedheet eigenlijk), maar er komt ook weer een afdaling. De wandelende pelgrims hebben het dan een stuk zwaarder, zij kennen geen afdaling, waardoor je als fietser weer een beetje kan afkoelen. Je kan het dan ook op hun gezichten en op hun lopen aflezen: vermoeide bezwete gezichten en gebukt onder hun rugzak.
Het aantal wandelende pelgrims dat we zien, dan wel even kort spreken neemt aanzienlijk toe, de meeste zijn gestart in Roncevalles of St. Jean-Pied-de-Port. Bij Puente de la Reina hebben we een refuge bekeken; moeten we toch weer even aan wennen, een slaapzaal met zeker 5 stapelbedden en weinig ruimte. Onverwacht kwamen we daar Dick en Piet weer tegen, zij moesten ook nog een stempel halen. Wij zijn dus maar doorgefietst naar Estella, omdat we Puente de la Reina nog te vroeg vonden en de refuge ons nog niet aanstond; wij zijn benieuwd waar Dick en Piet vandaag eindigen. Het eerste hostal in Estella was vol, maar het tweede hostal, Cristina, was raak. We waren net iets eerder dan een Duits wandelend echtpaar, dat er afgepeigerd uitzagen. Gelukkig was er voor beiden plaats, de fietsen moesten we naar de eerste etage sjouwen, waar ze nu op slot staan. De even traditionele cerveza's genoten bij een bar met uitzicht op het levendige plein, restaurant moeten we nog uitzoeken. Morgen moet we het ontbijt weer buiten de deur zoeken, de hostal heeft die mogelijkheid niet.
Ondertussen op zoek naar de fietsenmaker, maar de fietsenzaak Alonso, die in ons boekje stond, had zijn zaak definitief gesloten, nog even nagevraagd, maar er zouden geen andere fietsenmaker zijn, dus zouden we morgen verder moeten naar Logroño voor de eertvolgende fietsenmaker.
Maar het geluk (of St Jacob) is met ons, op weg naar het Internet cafe zien we toch nog een bike-shop, dus die morgen maar proberen.
Oh ja, 56.5 km op de teller, dus toch een soort wandeletappe.