Les Landes; lekker vlak
Door: Wim
Blijf op de hoogte en volg Wim
10 September 2007 | Frankrijk, Parijs
Na een wat onrustige nacht, we werden omstreeks 3.15 gestoord omdat er gasten van een bruiloft terugkwamen, lekker ontbeten. In het hotel bij het ontbijt nog Belgen gesproken, die vertelden dat ze Munchen-Belgie hadden gefietst, zeg maar onder leiding van Jean-Marie Pfaff. Jean-Marie geniet nog een ongekende populariteit in Duitsland, want onder politie-begeleiding werden ze door de plaatsen geloodst. Ze vertelden ook dat Joop de Roo (inmiddels 70+) mee had gefietst, ze hadden in een week tijd ong 1000 km gefietst, hun bagage werd ook van hotel naar hotel gebracht.
Bij de kerk en presbytere een stempel proberen te halen, maar messieur le curé was er niet. Al vrij snel zaten we op het vlakke land van Les Landes, de wijngaarden lieten we spoedig achter ons en de pijnbomen doemden op.
Met weer een onbewolkte hemel, temperatuur van zeker 30°, een zacht windje in de rug zoefden we voort. Koffie bij Louchats. In de buurt van Moustey zijn we aan een riviertje gaan lunchen, voetjes even in het koele water, het worteldoekje volledig benuttend. Daarna nog even wat gedronken bij restaurant Haut Landais, gerund door een NL echtpaar (leuk gevonden, klinkt bijna als Hollandais). We hebben het gastenboek bekeken en konden zien dat Henk en Jeanne (bekend van Breda), Bertha en Ria en een echtpaar uit Kortgene ons voor waren geweest, vooral Bertha en Ria hebben het tempo erin.
Op weg naar Labouheyre, het leek allemaal veelbelovend, maar de enige 2 hotels-restaurants waren potdicht. Nog langs de camping municipal gefietst, maar dat was een dooie boel. Gelukkig was er een Abri de Pellegrin, hier konden we eten, slapen, de was doen en dat allemaal voor een appel en een ei. We slapen op de kamer met een andere Franse pelgrim, die doorgaat tot St.Jean Pied de Port.
De fles rosé, die we bij het afscheid van Dick en Piet hebben gehad, hebben we soldaat gemaakt. Straks om 19.00 ur krijgen onder het genot van de blijkbaar tradionele Sangria onze stempels op de credential kaart, die wel verplicht was om hier te kunnen overnachten.
Het is heel verrassend al die verschillende overnachtingen en ontmoetingen, maar daardoor juist zo leuk. Ondanks pijntjes her en der, blijft het allemaal prachtig.
We genieten van een 3-gangen diner, soupe de legume, macaroni met kippepootjes, gateaux de Landes.
Wel zelf afwassen en koffie zetten. We hebben ook nog even met Gilbert, de Franse pelgrim, gesproken, die er al een aantal trips naar SdC, het zij volledig, hetzij deels erop heeft zitten
Met wat omrijden erbij 92 km in de benen.
Bij de kerk en presbytere een stempel proberen te halen, maar messieur le curé was er niet. Al vrij snel zaten we op het vlakke land van Les Landes, de wijngaarden lieten we spoedig achter ons en de pijnbomen doemden op.
Met weer een onbewolkte hemel, temperatuur van zeker 30°, een zacht windje in de rug zoefden we voort. Koffie bij Louchats. In de buurt van Moustey zijn we aan een riviertje gaan lunchen, voetjes even in het koele water, het worteldoekje volledig benuttend. Daarna nog even wat gedronken bij restaurant Haut Landais, gerund door een NL echtpaar (leuk gevonden, klinkt bijna als Hollandais). We hebben het gastenboek bekeken en konden zien dat Henk en Jeanne (bekend van Breda), Bertha en Ria en een echtpaar uit Kortgene ons voor waren geweest, vooral Bertha en Ria hebben het tempo erin.
Op weg naar Labouheyre, het leek allemaal veelbelovend, maar de enige 2 hotels-restaurants waren potdicht. Nog langs de camping municipal gefietst, maar dat was een dooie boel. Gelukkig was er een Abri de Pellegrin, hier konden we eten, slapen, de was doen en dat allemaal voor een appel en een ei. We slapen op de kamer met een andere Franse pelgrim, die doorgaat tot St.Jean Pied de Port.
De fles rosé, die we bij het afscheid van Dick en Piet hebben gehad, hebben we soldaat gemaakt. Straks om 19.00 ur krijgen onder het genot van de blijkbaar tradionele Sangria onze stempels op de credential kaart, die wel verplicht was om hier te kunnen overnachten.
Het is heel verrassend al die verschillende overnachtingen en ontmoetingen, maar daardoor juist zo leuk. Ondanks pijntjes her en der, blijft het allemaal prachtig.
We genieten van een 3-gangen diner, soupe de legume, macaroni met kippepootjes, gateaux de Landes.
Wel zelf afwassen en koffie zetten. We hebben ook nog even met Gilbert, de Franse pelgrim, gesproken, die er al een aantal trips naar SdC, het zij volledig, hetzij deels erop heeft zitten
Met wat omrijden erbij 92 km in de benen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
