Komt ze wel of niet?
Door: Wim
Blijf op de hoogte en volg Wim
06 September 2007 | Frankrijk, Parijs
Na lekker gegeten te hebben in de Auberge du Lac met een Frans ontbijt, gingen we de rekening voldoen. Onze onderhandeling was blijkbaar toch niet helemaal geslaagd. Omdat we een andere kamer hadden genomen, ging de prijs voor een kamer omhoog van 25 naar 30 euro. Ik moet toch maar eens een cursus win-win in het frans gaan doen.
Na inkopen gedaan te hebben in een enorme Auchan supermarkt (ik mocht leker in het zonnetje buiten op de fietsen passen) op weg.
Langs een prachtige golfbaan bij Traversais, naar Poitiers. Daar staan zoveel kerken, dat we eerst bij de verkeerde kerk probeerden een stempel te halen. Gelukkig ging er net een school uit (veel kinderen werden opgehaald, net zoals in NL, maar toch ook een echte non achter het stuur van een schoolbus - een apart gezicht), vroegen we de weg naar de Presbytere. Een man met kinderen vertelde dat hij ook naar Santiago had gelopen, hij verwees ons gelukkig naar de kathedraal iets hoger op. De kerk die we bekeken hadden, was de St.Pierre, op zich ook een gigantische kerk. Koffie bij de echte kerk, de Notre Dame, gedronken en gelunched een plaatsje verderop.
In Chateau Garnier wilden we gaan slapen, maar de chambre d'hote nam niet op.
Een heel vriendelijke mevrouw van het plaatselijke winkeltje heeft voor ons een aantal andere hotels/chambres gebeld, maar nul op het rekest. Uiteindelijk verwees ze door naar Charroux. Bij het Office du Tourisme gevraagd naar een B+B kregen we dezelfde mevrouw te spreken, die ik al eerder telefonisch te pakken had gekregen, maar zij had maar een (1) kamer, dat hebben we toen afgeslagen.
In het Office zelf met een beetje doorvragen, verwees ze ons door naar Mister John, hij had meerdere kamers, helaas voor haar dus geen gasten, maar ze was zo aardig dat ze ons met haar auto voorreed naar het B+B huis.
Tola gebeld en met behulp van Annie(onze Tom-Tom) Tola naar de juiste plaats verwezen, het was een gek gezicht om opeens je eigen auto toch nog onverwacht de bocht om zien te komen.
Vervolgens hebben Tola en ik nog biertjes en een flesje wijn met wat zoutjes gehaald in het dorp, die we met zijn zessen lekker in het zonnetje hebben opgemaakt.
De B+B kende ook nog een huisje ernaast, dat gehuurd werd door andere Engelsen. Zij waren zo vriendelijk om ons te voorzien van een kurketrekker en wat glazen.
Vanavond met zijn zessen in de auto om in het dorp te gaan eten.
Na inkopen gedaan te hebben in een enorme Auchan supermarkt (ik mocht leker in het zonnetje buiten op de fietsen passen) op weg.
Langs een prachtige golfbaan bij Traversais, naar Poitiers. Daar staan zoveel kerken, dat we eerst bij de verkeerde kerk probeerden een stempel te halen. Gelukkig ging er net een school uit (veel kinderen werden opgehaald, net zoals in NL, maar toch ook een echte non achter het stuur van een schoolbus - een apart gezicht), vroegen we de weg naar de Presbytere. Een man met kinderen vertelde dat hij ook naar Santiago had gelopen, hij verwees ons gelukkig naar de kathedraal iets hoger op. De kerk die we bekeken hadden, was de St.Pierre, op zich ook een gigantische kerk. Koffie bij de echte kerk, de Notre Dame, gedronken en gelunched een plaatsje verderop.
In Chateau Garnier wilden we gaan slapen, maar de chambre d'hote nam niet op.
Een heel vriendelijke mevrouw van het plaatselijke winkeltje heeft voor ons een aantal andere hotels/chambres gebeld, maar nul op het rekest. Uiteindelijk verwees ze door naar Charroux. Bij het Office du Tourisme gevraagd naar een B+B kregen we dezelfde mevrouw te spreken, die ik al eerder telefonisch te pakken had gekregen, maar zij had maar een (1) kamer, dat hebben we toen afgeslagen.
In het Office zelf met een beetje doorvragen, verwees ze ons door naar Mister John, hij had meerdere kamers, helaas voor haar dus geen gasten, maar ze was zo aardig dat ze ons met haar auto voorreed naar het B+B huis.
Tola gebeld en met behulp van Annie(onze Tom-Tom) Tola naar de juiste plaats verwezen, het was een gek gezicht om opeens je eigen auto toch nog onverwacht de bocht om zien te komen.
Vervolgens hebben Tola en ik nog biertjes en een flesje wijn met wat zoutjes gehaald in het dorp, die we met zijn zessen lekker in het zonnetje hebben opgemaakt.
De B+B kende ook nog een huisje ernaast, dat gehuurd werd door andere Engelsen. Zij waren zo vriendelijk om ons te voorzien van een kurketrekker en wat glazen.
Vanavond met zijn zessen in de auto om in het dorp te gaan eten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
