Wereld kinderen India
Door: Wim
Blijf op de hoogte en volg Wim
25 September 2007 | Spanje, Madrid
Na het douchen in Samos op weg om te gaan Internetten, maar dat was er niet of we vonden het niet. Onderweg liepen we langs de kerk van een groot klooster, waar een dienst werd gehouden. Het gezang van monikken klonk prachtig in die kerk, het was indrukwekkend, ik heb met mijn mobieltje het gezang even opgenomen - de vaste lezer zal zich mogelijk herinneren dat ik ook bij een klooster in Frankrijk (of Belgie - zoeken we later op) dat gedaan heb, maar toen bleek het allemaal uit verborgen luidsprekers te komen.
Verderop zagen we ook een restaurant en het menu del dia sprak ons wel aan, het was op een krijtbord uitgeschreven. Wij naar binnen en we konden daar voor Spaanse begrippen al vroeg eten - ik denk omdat er veel wandelaars komen dat zij hun tijden hebben aangepast - wandelaars starten over het algemeen vroeg, stoppen vroeg en gaan dus op tijd naar bed.
De aardige mevrouw van het restaurant kwam met het bord naar binnen en gaf aan de hand van het mee naar binnen genomen bord uitleg - zie de foto. Lekker gegeten en we gingen terug naar het hotel, het bleek dat een winkeltje nog open was, we hebben daar onze boodschapen gedaan, dat scheelde morgen weer tijd. In het hotel zagen we Sjoerd en Luc nog aan tafel zitten, we hebben gezellig nog een biertje gedronken. Sjoerd vertelde dat a. hij op een andere fiets had kunnen gaan, zijn zoon werkt (of werkte) bij Koga Myata, maar hij had gezegd "ik doe de tocht op deze fiets" en b. dat hij gesponsored wordt, het geld gaat naar kinderen in India - om mijn pelgrims-gedachte wat kracht bij te zetten, heb ik gezegd dat ik graag wil bijdragen. Later vandaag kwamen we hem weer tegen en gaf hij mij het gironummer, waar ik mijn bijdrage kon overmaken.
Mochten mijn lezers zich ook geroepen voelen, het giro nummer is 348400, tnv Wereldkinderen Friesland te Balk.
's-Morgens eerst de achterrem-blokjes vervangen, dat gaf ons toch een wat veiliger gevoel, we kregen nog wat afdalinkjes. Gaf even wat geëmmer, toch weer een ander "formaat", maar het is gelukt en de remmen blijken te werken - ik denk dat ik een fietsenzaakje ga openen, lekke banden, ketting repareren en remblokjes vervangenen kunnen we al. (De voorrem vond ik nog ook goed functioneren, dus waarom vervangen (we moeten op de kleintjes letten ..), Peter wilde de voorremmen ook vervangen, maar zag er bij nader inzien toch vanaf).
Wij dachten een goedkoop ontbijtadresje te hebben, maar goedkoop bleek duurkoop, maar lekker was het anders dan een Spaans ontbijt wel. Het was fris en er stond een koude wind, de wielrijders die van de afdaling afkwamen, hadden soms een doek voor hun gezicht - ik was blij dat we gisteren al afgedaald hadden, ik ben benieuwd hoe Piet en Dick dat gedaan hebben, dat horen we later wel.
Via een klim naar Sarria, een beetje eentonige plaats, verder met wat gemene klimmetjes via Paradela, Portomarin, Airexe (echt Keltische naam, denk ik) en Palas de Rei naar Melide, waar we een rustige hostel hebben kunnen boeken. Het was weliswaar een beetje vroeg, maar door al dat klimwerk was ik redelijk bezweet en koelde je gauw af. Dus weer opgeknapt na een heerlijke warme douche en de biertjes (deze keer tijdens het internetten).
Onderweg haalden we Sjoerd en Luc ook weer in, zij zouden ook in Melide stoppen, Sjoerd had weer een stuk moeten lopen, omdat het te steil voor hem is.
Het thuisfront nog even gebeld en het is Tola gelukt om te komen. Ze vliegt via Porto en via fly en drive komt ze naar Santiago, zoals vermeld een grote en aangename verrassing voor mij. De terugvlucht voor mij is ook al geboekt, we vliegen samen terug van Porto op maandag avond, daarmede kunnen we ook een stukje Portugal zien - Porto moet mooi zijn.
Een mogelijke andere verrassing is of Peter en Marianne nu getrouwd zijn of gaan ze op de terugreis trouwen?? In gesprekken met andere pelgrims heeft hij het steeds over dat hij gehaald wordt door 'seine Frau'. Wij houden u op de hoogte.
Inmiddels ben ik ook eens nagaan hoeveel nationaliteiten we al ontmoet hebben: Nederlanders, Belgen, Fransen, Duitsers, Oostenrijkers,Polen, Brazilianen, een Amerikaan, Ier, Zweden, Denen, Finnen, Italianen, Spanjaarden en een heel aardige Fries.
Oh ja, onderweg kwamen we een NL wandelaar tegen, met een brace om zijn knie, hij was gestart in Renesse en was inmiddels 4 maanden onderweg. Zijn zoon is nu bij hem en dat scheelt een hoop bagage voor hem, hij keek wel uit naar het einde. Voor hem schat ik nog 3-4 dagen, voor ons morgen de laatste 67 km, met wat slingeren en zoeken in Santiago zal dat wel 75 km worden.
Verderop zagen we ook een restaurant en het menu del dia sprak ons wel aan, het was op een krijtbord uitgeschreven. Wij naar binnen en we konden daar voor Spaanse begrippen al vroeg eten - ik denk omdat er veel wandelaars komen dat zij hun tijden hebben aangepast - wandelaars starten over het algemeen vroeg, stoppen vroeg en gaan dus op tijd naar bed.
De aardige mevrouw van het restaurant kwam met het bord naar binnen en gaf aan de hand van het mee naar binnen genomen bord uitleg - zie de foto. Lekker gegeten en we gingen terug naar het hotel, het bleek dat een winkeltje nog open was, we hebben daar onze boodschapen gedaan, dat scheelde morgen weer tijd. In het hotel zagen we Sjoerd en Luc nog aan tafel zitten, we hebben gezellig nog een biertje gedronken. Sjoerd vertelde dat a. hij op een andere fiets had kunnen gaan, zijn zoon werkt (of werkte) bij Koga Myata, maar hij had gezegd "ik doe de tocht op deze fiets" en b. dat hij gesponsored wordt, het geld gaat naar kinderen in India - om mijn pelgrims-gedachte wat kracht bij te zetten, heb ik gezegd dat ik graag wil bijdragen. Later vandaag kwamen we hem weer tegen en gaf hij mij het gironummer, waar ik mijn bijdrage kon overmaken.
Mochten mijn lezers zich ook geroepen voelen, het giro nummer is 348400, tnv Wereldkinderen Friesland te Balk.
's-Morgens eerst de achterrem-blokjes vervangen, dat gaf ons toch een wat veiliger gevoel, we kregen nog wat afdalinkjes. Gaf even wat geëmmer, toch weer een ander "formaat", maar het is gelukt en de remmen blijken te werken - ik denk dat ik een fietsenzaakje ga openen, lekke banden, ketting repareren en remblokjes vervangenen kunnen we al. (De voorrem vond ik nog ook goed functioneren, dus waarom vervangen (we moeten op de kleintjes letten ..), Peter wilde de voorremmen ook vervangen, maar zag er bij nader inzien toch vanaf).
Wij dachten een goedkoop ontbijtadresje te hebben, maar goedkoop bleek duurkoop, maar lekker was het anders dan een Spaans ontbijt wel. Het was fris en er stond een koude wind, de wielrijders die van de afdaling afkwamen, hadden soms een doek voor hun gezicht - ik was blij dat we gisteren al afgedaald hadden, ik ben benieuwd hoe Piet en Dick dat gedaan hebben, dat horen we later wel.
Via een klim naar Sarria, een beetje eentonige plaats, verder met wat gemene klimmetjes via Paradela, Portomarin, Airexe (echt Keltische naam, denk ik) en Palas de Rei naar Melide, waar we een rustige hostel hebben kunnen boeken. Het was weliswaar een beetje vroeg, maar door al dat klimwerk was ik redelijk bezweet en koelde je gauw af. Dus weer opgeknapt na een heerlijke warme douche en de biertjes (deze keer tijdens het internetten).
Onderweg haalden we Sjoerd en Luc ook weer in, zij zouden ook in Melide stoppen, Sjoerd had weer een stuk moeten lopen, omdat het te steil voor hem is.
Het thuisfront nog even gebeld en het is Tola gelukt om te komen. Ze vliegt via Porto en via fly en drive komt ze naar Santiago, zoals vermeld een grote en aangename verrassing voor mij. De terugvlucht voor mij is ook al geboekt, we vliegen samen terug van Porto op maandag avond, daarmede kunnen we ook een stukje Portugal zien - Porto moet mooi zijn.
Een mogelijke andere verrassing is of Peter en Marianne nu getrouwd zijn of gaan ze op de terugreis trouwen?? In gesprekken met andere pelgrims heeft hij het steeds over dat hij gehaald wordt door 'seine Frau'. Wij houden u op de hoogte.
Inmiddels ben ik ook eens nagaan hoeveel nationaliteiten we al ontmoet hebben: Nederlanders, Belgen, Fransen, Duitsers, Oostenrijkers,Polen, Brazilianen, een Amerikaan, Ier, Zweden, Denen, Finnen, Italianen, Spanjaarden en een heel aardige Fries.
Oh ja, onderweg kwamen we een NL wandelaar tegen, met een brace om zijn knie, hij was gestart in Renesse en was inmiddels 4 maanden onderweg. Zijn zoon is nu bij hem en dat scheelt een hoop bagage voor hem, hij keek wel uit naar het einde. Voor hem schat ik nog 3-4 dagen, voor ons morgen de laatste 67 km, met wat slingeren en zoeken in Santiago zal dat wel 75 km worden.
-
25 September 2007 - 17:50
Jose:
Hoi Wim, nu de laatste loodjes voor je.
Heel veel plezier in Santiago
Leuk he dat Tola komt. Ik moet deze week veel werken anders was ik meegegaan.Ik vind het heel jammer.
Geniet in Santiago en Porto en tot volgende week maandag!
Kus van jose ook voor Peter! -
25 September 2007 - 19:27
Nien & Jan:
Welcome in Santiago.
Geen bier deze keer,maar een fantastische champagne,het liefst met Tola erbij,maar die heeft geen verzuurde dijbenen.Jij wel??
Het Nederlands Cardiologisch Instituut staat op je te wachten,zij willen je graag een fiets-test afnemen.
N. & J. -
26 September 2007 - 08:37
Simon:
Nu komt de pelgrimage pas echt op gang. Succes tijdens de laatste rit en geniet ervan. -
26 September 2007 - 09:35
Janny De Bruin:
Ook nu weer geweldige verhalen gelezen. Op naar de laatste dag en het weerzien met Tola, lijkt geweldig te worden. Ik zou jou wel eens willen horen zingen......
Hou je haaks,
Janny -
26 September 2007 - 17:26
Jaap En Nel:
Hallo Peter
Wat hebben wij genoten van het bijzondere reisverslag naar Santiago!
Jammer dat het "reisboek"uit is, voor ons dan, voor jou is het einddoel bereikt. We vinden het geweldig. Iedere avond smulden we van het reisverslag! We wensen jou samen met Marianne nog een fijne vakantie toe en tot ziends
Groetjes Jaap en Nel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
